Vonin er stillt...

Vika liðin síðan heimasætan kom heim.. og stjupdóttirinn komin frá Danmörku með kærastan og það er eins og hvirfilbylur hafi gengið yfir heimilið...fylgir líklega fleirum í heimili og þetta ástand minnir mig oft á jarnbrautastöð.  Hér áður fyrr var þetta viðvarandi ástand en núna er erfitt að kenna gamalli konu..mér...að taka upp fyrri siði.  Ég er líklega orðin vön of góðu...hafa kallinn til að dekra við mig..og einkasonurinn dúllast á milli okkar!  Mikill galli hjá mér að vera að stjórnast í öllum en ég þurfti að taka yfir þegar ég heyrði veikindasögu af danska tengdasyninum.....og sendi kallinn beint með hann upp á slysó þar sem hann fékk meðferð undir eins.  Heimasætan ákvað að fara strax að vinna og þar sem ætlunin er að læra sálfræði þá ákvað hún að hafa samband við leikskóla og jú allir vildu þeir hana en Hagkaup bauð betur...og þar er hún frá 10-10....og ferðataskan, óhrein föt og allt annað bíður betri tíma!

Þar sem ömmusonur hefur haft búsetu hér undanfarið þá hafa hlutverkin á heimilinu aðeins breyst og allir hafa þurft að aðlagast.  Mamma hans enn í meðferð en fær að koma heim annað kvöld, borða með okkur og knúsa okkur öll.  Núna í kvöld kom föðurafi ömmustráksins...en það eru heimsóknir sem ég tek inn á mig....er ömmusonur þeirra en þau sjá hann aldrei nema á afmæli og um jól.  Segi alltaf að þetta sé það besta sem faðir hans hefur gert fyrir drenginn....það er að láta hann í friði á meðan hann er í neyslu.  Koma tímar  og þá betri tímar.    Hann fékk risa pakka frá þeim og ég leyfði honum að opna hann með frænda sínum og þeir eru á fullu í lögguleik hér á gólfinu.....kannski von til þess að stráksi sofi lengur en til sex í fyrramálið.   Hin ömmusonur er hjá pabba sínum og gisti líka hér í fyrradag...og þá var kátt í höllinni.

Í dag fékk ég svo fallegar gjafir frá vinkonum og enn fallegri kort frá þeim.....í bókinni sem ég fékk er á fyrstu blaðsíðunni....Ekki fer ég að leggjast niður og láta erfileikana troða mig niður og á disknum sem ég fékk er lagið fallega When I think of angels.   Ég á eftir að knúsa þessar kellur vel og lengi....því þetta fór inn að steinhjartanu í mér.  ...og hitaði gleymd svæði upp.

knús 

Ugla sat á kvisti....og það varst þú!

Loksins....kella komin frá Afríku og þarna áttum við stefnumót og ég gaf svangri ungri konu að borða!   Hún hafði..það liggur við að ég segi að sjálfsögðu..verið rænd.  Öll kort, myndavél nr.3 og peningar á veitingastað þar sem hún átti eftir að greiða fyrir matinn .  Hún gistir hjá vinkonu í London og ísskápurinn tómur og þarna kom ég með kort handa henni að heiman svo hún gat farið að gera upp skuldir sínar.

Frábær tími hjá okkur systrum með dottlunni minni í London...stóri bróðir hafði pantað borð fyrir okkur á Argentísku steikhúsi og nammi namm...annað eins hef ég ekki prófað.  Leikhús og verslað...er hægt að hafa það betra..og ég meira að segja með slökkt á símann mestan tímann.   Ef einhver fer svo að vorkenna sér yfir þungum töskum, peningaleysi..smá slysum.. þá segi ég og hvað með það. Hetjan mín sem er spastík hægra megin í líkamanum...tröslast þetta..upp og niður stiga og oftast nær segir hún að einhver góður kemur og hjálpar henni..oftast nær..hmm...dettur...hrasar..slasar sig og er rænd.  En er að lifa lífinu..gera það sem hún vill gera...og oft gera eitthvað gott fyrir aðra.  Stolt mamma!

Hinir afleggjararnir mínir eru enn....líka að gera múttu sína gráhærða.  Ömmustrákur aftur kominn í hús en mamma hans vildi meiri hjálp og sem betur fér þá fékk hún hana en ekki lokað á hana.  Kemur ekki fyrir jól...þarf að vinna miklu meira í sínum málum og fær vonandi tækifæri og er með vilja til þess.  Segi stundum að ég þyrfti að flytja í burtu..þar sem ekki væri hægt að ná í mig...líklega á eyðieyju.  En ég ræð hvað ég tek að mér og ekki þannig að mitt val ræður ríkjum....eigingirnin mín og ég er ekkert að reyna að vera ómissandi.  Lífið alltof dýrmætt til þess.   Góðir vinir gera líka kraftaverk og það er nóg af þeim. 

Hugs

Hæfileikarík kella..hetjan mín!

 

 

 

Tvö ólík hlutverk sem Katarína er sérfræðingur í, heilla börnin og svo dæmalus óheillakráka eða hvað..er vatnið ekki dýrmæt í Afríku.  Þarna var hún að reyna að hella úr 5 lítra kút í hálfs lítra flösku og allt fór yfir hana. ...þarna þekki ég mína stelpu   Er búin að bóka flug fyrir hana heim 17.des. svo ég get ekki tekið hana heim með mér vegna þess að hún þarf að sinna fleirum þarna úti en hún ætlar samt að reyna að sinna mér eitthvað.  Verst að hún missir af að mála piparkökur með litla bror en hann kvartar undan því að búa á eina heimilinu sem engin gerir e-ð jólalegt með barninu sínu..honum!

Reyni því að standa mig vel í því eins og öðru en ömmustrákur er svaka spenntur og syngur jólalög út í eitt ásamt því að segja mér hvað ég eigi að kaupa handa honum.  Ætlum líka aftur að leita uppi Tóta tannálf en hann er í spes uppáhaldi hjá ömmu og ömmusyni

Hafið það sem allra best!

Hugs 

Heimasætan á leið í heita sturtu

 Yngsta dóttirin er fundin...komin til Jóhannesarborgar og ætlar að vera þar í viku.  Búin að fá nóg af að sofa efst á dýraskítshrúgum...og það að komast ekki í sturtu....en tæpt er það að hún hafi tíma til að hitta mig í London.   Hlakka samt svo til að vera með systu minni og leita upp ævintýri!!!

Mæður þurfa að hafa þrenn augu. Ein til að sjá í gegnum lokaðar dyr, önnur í hnakkanum og svo auðvitað þessi á sínum venjulega stað til að horfa á barnið sitt þegar það gerir eitthvað af sér, augun sem segja: "Ég skil þig og mér þykir vænt um þig," án þess að mælt sé orð frá vörum.
Erma Bombeck.

Fékk þessi orð send í dag frá vinkonu sem veit af erfileikum annara fjölskyldumeðlima....sem á einhvernhátt eru endalaus...ömmusonur fluttur inn og bara það eitt getur gert lífið ansi flókið.  Oft gott að minna sig þá á að þetta er bara sagan endalausa..eitt ævintýri og eins gott að lifa  og taka þátt í því.  Sögur geta oft verið langar og alltaf e-ð nýtt sem droppar upp.

hugs 

Týnd og tröllum gefin...

Hver dagur telur...er dýrmætur og ég er að reyna af öllum mætti að njóta hans. 

Með tvo stráka upp í rúmi, annan sem segist vera strákurinn minn á meðan ömmukarlinn segir "amma ég er drengurinn þinn,,   en báðir elska það að liggja upp í rúmi með mér  og jólamynd í tækinu

.

 

Bíð enn eftir að heyra í heimasætunni í Afríku...týnd í svörtustu frumskógum og veit ekki enn að mamma gamla er að koma til London að sækja hana. komin tími á að hún fái einhvern með sér á röltið og taki að sér að halda á töskunum hennar.    Bíð spennt eftir fréttum og öskrum í símanum....yes mamma ertu að koma.

Jólaserían var sett upp eftir að margir bloggvinirnir töluðum um hlyju og yl í hjartað eftir þann gjörning?..og viti menn.....hlýjan kom og hugguleg heitin!

                         KATARÍNA.....hvar ertu ?

            

 

 

                                                                        
 

 

Allir sem brosa

Jæja ferðalangur!  Við frænka þín ætlum að koma til London að sækja þig og hjálpa þér að komast heim á ný.  Tímbært að setja upp brosið og njóta þess sem maður hefur og það er nú ansi margt sem er að gerast hér í kringum mig.    Góð vinkona fær húsnæðið lánað á morgun til að halda hönnunarsýningu á afurðum sínum svo ég ákvað að bjóða kellum til mín sem hafa brosað til mín síðustu vikurnar....úpps þær eru margar svo ég hlakka mikið til....piparkökur og jólaglögg í boði.

 

Afleggjarar...köflóttir núna!

Stundum eru vonbrigðin það mikil að líkaminn bregst á furðulega hátt við öllu áreiti.  Áreiti sem margir aðrir mundu kannski ekki kalla neitt neitt!   Kannski þetta séu ekki vonbrigði...frekar sorg í margföldum skammti eins og að fá fast spark aftur og aftur í magann og vera aum lengi..lengi á eftir.  Marblettirnir jafna sig svo á nokkrum dögum og á einhvern hátt er maður ekki samur á eftir.  Ég leggst í hýði....vill ekki tala við neinn og allir eru mjög leiðinlegir í kringum mig.  En sem betur fer fyrir alla þá á einhvern hátt finn ég mig aftur í öllu ruglinu og er til í baráttuna á ný.  Hún er mjög veik stelpan mín og aftur og aftur upplifi ég það að það er ekkert sem ég get gert til að henni batni.  En ég get gert margt annað og það ætla ég að reyna að gera. 

Kraftakarlinn minn var heimsóttur í dag....farinn að búa með vinapari sínu og þarna voru þeir vinirnir í sófanum með sitthvora fjarstýringuna ...í Playstation ...eins og ég upplifi oft með yngsta son minn og vini hans nema þarna voru ungir menn... 12 ár á milli þeirra bræðra en þetta geta þeir gert saman og skemmta sér vel.  En gott mál þvi þarna reynir á og ekkert elsku mamma það er ekkert til í isskápnum.  

Ömmustrákurinn er hér og verður líklega áfram svo ég tók upp fyrri iðju að fara í sund eftir kvöldmat við mikinn fögnuð sonar míns. Þeir hlaupa þarna um eins og á heitu sumarkveldi á meðan ég ilja mér í heita pottinum.  Svo gott að koma  heim á eftir þar sem minn ektamaður er búinn að kveikja á kertum og tilbúinn með nýtt ævintýri fyrir þreytta drengi á meðan ég pikka  þessa færslu inn.

 Heimasætan í Afríku er að upplifa þvílík ævintýri..er yngst í tuttugu manna hóp..og örugglega sú eina sem er fötluð í hópnum... úpps þetta vill hún ekki heyra....en miða við allt það sem reynir á hana þá held ég að margur ófatlaður maðurinn væri búinn að gefast upp..heyr heyr mín kæra!   Stelpan ætlar eftir ferðina að fara á flakk til Jóhannesarborgar en flýgur ekki til London fyrr en 3.des.  Ferðaplanið er hún með á sinni heimasíðu en tengillinn er hér til hliðar inn á hana.  Á morgun ætla ég á fund míns yfirboðara og biðja um frí til að ná henni heim.  Ég kem og næ í þig stelpa.

Prinsessan danska.....elsta dóttir mín...yndið mitt fallega eins og ég sagði við hana í gær...og hún sagði í alvöru mamma...er ég falleg.   Frábært að koma við hjá henni og stelast í molana hennar..og fá aðeins að dekra við hana.....en ekki að hún kalli það dekur að tannbursta hana og nugga hita í kaldar fætur.  Verst að það sé ekki farið að framleiða hjólastóla með hitahlífum og vindblæstri þegar þess er þörf.  Hún kvartar yfir að ég sé ekki nógu dugleg við að skrifa hér því hér finnst henni gott að fá fréttir af systkinum sínum....kella sem hringir oft í mig...en vill svo lesa um systkini sín...já einfalt og gott.

Með von um einfalda og góða daga

Hugs

 

 

 

Skrýtnir dagar

Nú er heimasætan lögð af stað í ævintýraferð sem stendur yfir í 3 vikur..ekkert símasamband...en elsku mamma..ef þú færð sms frá þessu númeri þá verður þú að hafa samband við höfðuðstöðvarnar og ath. með mig.  Já já hugsaði ég ..þá er bara eins gott að ég fái ekkert sms!  Hvar þessi kella fær þetta þor og þessa elju að takast á við þetta erfiða verkefni.  Allir búnir að segja að hún hefði ekki þá líkamlegu burði til að fara í þessa ferð..en hvenær hlustar hún á þá..og eins gott að þeir skilji hana ekki eftir í miðju klettaklifrinu eða selji hana fyrir eina belju eins og tíðkast á þessu svæði.

Systir hennar komst að á Vogi sem er yfirfullt að venju og nú er bara að sjá til hvað hún er tilbúin að leggja á sig til að ná bata á ný....en í þessum málaflokki eins og öðrum eru vandamálin mörg en lausnirnar fáar.  

 Vinnan hafin að nýju hjá mér og mér sýnist á öllu að það þurfi mikla tiltekt á svæðinu.....reyndar á öllu svæðinu en e-ð þarf nú að fara að gerast svo allt besta fólkið fari ekki að yfirgefa skipið.  Fer að sjá það í hillingum að fara í Húsdýragarðinn mörgum sinnum í viku.. einmitt!  Er gott kaffihús þar?

 

Símatímar

Heimilislæknirinn minn er með símatíma eins og ég nema hann er miklu vinsælli hjá sínum viðskiptavinum en ég.  Simatíminn varir í hálftíma og ég beið í 20 mínútur!  Mínum símatíma vari ég yfirleitt við að ná í einhverja foreldra eða stjórana í húsinum. 

Ansi langt síðan einhver hringdi í mig..er það út af þvi að ég er svona leiðinleg...nei það fullyrði ég að ég er ekki.  Líklega upplifa foreldra það að ef ég hringi ekki þá er allt í orden.  En hvað er í orden í dag?  Afhverju líta foreldrar ekki á símatímann sem einn kost til viðbótar við að ræða við kennara barns síns.  Engar fréttir eru engar fréttir.  En eitt það skemmtilegasta sem ég geri er að hringja í foreldra..bara til að segja hvað allt gengur vel.

Margir kennarar í dag upplifa sig sem algjöran aukahlut þegar kemur að ákvörðunartökum innan skólans.   Nýr nemendi í bekkinn...hvað það þarf ekki að láta umsjónakennarann vita neitt að því.   Ef stuðningsfulltrúinn er fluttur til í annað starf innan skólans....hah kemur umsjónakennaranum það eitthvað við þó hann missi vinstri handlegginn sinn bara svona einn daginn og það án þess að fá einhverja deyfingu.  Í  þessu máli eru það ekki fleiri  krónur í umslagið sem bæta starfið mitt. 

Þar sem ég er enn í veikindaleyfi þá reyni ég nú eftir fremsta megni að útiloka þetta allt og jú ju mínir afleggjarar hjálpa til við það.  Afríkumærin er að leggja af stað í þriggja vikna ævintýratúr og viðurkenndi það nú í gær að það væri betra ef ég gerði með henn gátlista til að pakka niður eftir...en ég er hér og hún í Suður-Afríku.  Er samt ekki sátt við þá ákvörðun hennar að koma ekki heim fyrr en eftir jól...veit ekki hvernig hún fer að án sjúkraþjálfunar svona lengi...hvað þá okkar allra hér heima

hugs 

 

Ef ég ætti eina ósk þá..

Með von í hjarta til dóttur minnar sem finnur ekki frið til að taka á  sínum málum en hefur  mikið til að hlakka til og gleðjast og ég veit að hún getur staðið þetta af sér.

 

Dagurinn í dag er dagurinn þinn

þú getur gert við hann hvað sem þú vilt

Gærdaginn áttir þú, honum getur þú ekki breytt.

Um morgundaginn veist þú ekki neitt.

En daginn í dag átt þú.... gefðu honum allt sem þú megnar,

svo einhver finni í kvöld.... að það er gott að þú ert til

hugs